Ronald Snijders: ontwapenend verneukeratief

Ronald Snijders speelt dit seizoen de voorstelling Groot Succes 2, terwijl er nooit een voorstelling is geweest die Groot Succes heette. Hij noemt zichzelf geen cabaretier, maar een absurdist. Terecht, maar je zou hem ook gewoon ‘grappenmaker’ kunnen noemen. Een ‘woordgrappenmaker’ wel te verstaan, bedoeld voor ‘normale mensen’ (zo heet zijn website, maar dat is ook ongetwijfeld grappig bedoeld). Volgens het persbericht bestaat Groot Succes 2 uit ‘onverwachte taalgrappen, nieuwe woorden en niet te plaatsen gedachtekronkels’. Als ik de naam Ronald Snijders hoor, moet ik er altijd aan denken dat een andere Ronald Snijders zijn 24ste verjaardag vierde voordat deze Ronald Snijders werd geboren. Twee Ronald Snijdersen, allebei podiumkunstenaars en zo radicaal verschillend. Dat kan je toch niet bedenken, zou de absurdist Ronald Snijders kunnen zeggen. Zou kunnen, maar die grap heb ik hem althans nog nooit horen maken.

Autonoom en authentiek

Het grootste deel van Groot Succes 2 is peilloos flauw en melig. Zoals het lied met in het reffrein ‘wat een land, wat een wereld, wattenstaaf’. Tja… wat heel goed is aan Ronald Snijders, is dat hij volstrekt autonoom en authentiek is. Zijn helden zijn André van Duin, Herman van Veen en… Dennis van Schaik, een door hem bedachte en dus niet bestaande dichter. Snijders heeft de leipe kop van André van Duin, heeft veelvuldig de verbaasde oogopslag van Herman van Veen en tja….. Dennis van Schaik, die zou zomaar een alter ego kunnen zijn van Ronald Snijders. Tenslotte voert hij wel meer alter ego’s ten tonele, maar heten allemaal… Ronald Snijders. En nee, die zijn niet de Surinaamse fluitist.

Ontwapenend geraaskal

Foto Jaap Reedijk

Op het podium is hij ogenschijnlijk zichzelf: zowel ontwapenend als verneukeratief, zoals verbaasd als berekenend. Want is alles echt onzin? Of zit er toch een diepere betekenis in zijn geraaskal? Als hij het menu van een restaurant voorleest, citeert hij het volgende: ‘al onze hoofdgerechten worden geserveerd met gemengde gevoelens’. Over schaatsen: ‘op het WK afstanden heeft de tien kilometer gewonnen’. Een levenswijsheid à la Ronald Snijders (de grappenmaker): ‘als ik wakker word uit dit leven, zal ik wel nooit meer gelukkig zijn’. Hij leest een lijst op met slechte slogans van steden, zoals ‘wie niet Wageningen, die wint’. Na een foto van ‘onbekend gebleven groente’ in de supermarkt, volgt een foto van een doosje met het woord ‘douchekapje’. Snijders: ‘dat is vast een onbekend gebleven sprookjesfiguur’. Als hij een foto laat zien van een bejaarde lelijkerd met een baard en een bril, vraagt hij aan het publiek of iemand weet wie deze man is. Later toont hij de foto opnieuw en zegt bloedserieus: ‘het is bekend wie dit is. Hij werd laatste in de Justin Bieber-look-a-like wedstrijd’.

Ontroerend en gevoelig

foto Jaap Reedijk

Gaandeweg lijkt het alsof Ronald Snijders toch ontroerend en gevoelig is in een monoloog over zijn overleden broer. Maar ja, hij vertelt al snel dat die leed aan humoraanvallen en uiteindelijk stierf ‘terwijl hij in een deuk lag’. Hij biecht op dat hij in Pisa een scheve schaats heeft gereden: ‘als het érgens niet opvalt, is het daar’. Eerder in de voorstelling wordt op het achterdoek een hardrijdwedstrijd op de schaats vertoond, maar dan van achteren naar voren. Buitengewoon mal en lachwekkend. De lijnen van de verhalen vallen uiteindelijk samen: een persconferentie over een gebeurtenis van nationaal belang in Duivendrecht (‘de situatie in Duivendrecht is onveranderd’ – pauze – ‘het station is er nog’), een talkshow over de première van Groot Succes 2, een reis naar Rome terwijl de miniatuur Toren van Pisa deel uitmaakt van het decor en algemene observaties, zoals ‘waarom wordt een kankermedicijn niet gewoon aangeduid als een ‘heel vervelend medicijn’? Waarom moet dat zo grof?’ Ronald Snijders heeft het lef om zo melig uit de hoek te komen. En Hummelinck Stuurman heeft het lef om deze jongeman een podium te bieden.

Ronald Snijders – Groot Succes 2, gezien 10 januari 2019 in de Kleine Komedie, tekstbijdragen Fedor van Eldijk, conceptadvies Niels van der Laan, regie Titus Tiel Groenestege, decor en projecties Ronald Snijders, Titus Tiel Groenestege en Thomas Brand, muziek Ronald Snijders en Herman van Veen, tournee t/m 29 mei 2019, foto’s Jaap Reedijk. Inlichingen: www.hummelinckstuurman.nl en www.normalemensen.nl