Wolfgang het wonderjong: een wonderbaarlijke belevenis

Het ensemble en ‘de Salieri kids’ (foto Sanne Peper)

Wolfgang, het wonderjong is de nieuwe jeugdvoorstelling van het team rond schrijver Don Duyns en regisseur Pieter Kramer. Dit team een hecht bouwwerk met als belangrijkste stenen onder anderen decorontwerper Niek Kortekaas, kostuumontwerper Sabine Snijders, kap- en grime-ontwerper Cynthia van der Linden én Dick van den Toorn, die een van de vaste acteurs is in de jeugdvoorstellingen die het succesvolle Duyns en Kramer sinds 2007 maakten voor het Ro Theater. Dat waren fenomale publiekstrekkers als Lang en Gelukkig, De Gelaarsde Poes, Woef Side Story, Snorro en Hamlet, de familievøørstelling.

De Proscenium Prijs

Het creatieve duo kreeg voor hun familievoorstellingen in 2019 nog de Proscenium Prijs voor uitgereikt voor hun ‘wezenlijke bijdrage aan het theater’. Wat hun werk kenmerkt is humor, engagement, mild absurdisme en de gave om een gevoelige snaar te raken. Op de website van Don Duyns staat verder: “zijn taal is Hollands te noemen: aards en praktisch; en de lijn is helder en schoon, als in een stripverhaal. Zijn stukken zijn zinnelijk en poëtisch, en ademen altijd de geest van de tijd, zowel in vorm als in inhoud”.

Een breuk tussen Kramer en Rotterdam

Bart Rijnink als Wolfgang Amadeus Mozart en Jan-Paul Buijs als Tommie Salieri (foto Sanne Peper)

De productie Hamlet, de familievøørstelling was eind 2018 hun laatste familievoorstelling bij Theater Rotterdam (zoals het Ro Theater inmiddels is gaan heten). Pieter Kramer had toen al plannen voor een ‘sprookje’ over Wolfgang Amadeus Mozart, maar die plannen gingen in Rotterdam niet door. Sterker nog: de plannen werden ondermijnd door Walter Ligthart en Alida Dors, de nieuwe directie van Theater Rotterdam. Kramer vertrok daarop bij Theater Rotterdam. Hij noemde de ‘onwrikbare houding’ van het gezelschap ‘bijzonder triest’. Directeur Walter Ligthart betreurde het vertrek van Kramer. Hij reageerde destijds in de Volkskrant: “De familievoorstellingen zijn kostbare producties, waarmee we ook willen spelen in zalen voor achthonderd man, en of dat volgend seizoen al kan is onzeker. Er is met Pieter gesproken over een alternatief, maar daar kon hij zich niet in vinden.”

Een nieuwe kans

Bart Rijnink als Wolfgang Amadeus Mozart en Jan-Paul Buijs als Tommie Salieri (foto Sanne Peper)

Nu zijn we drie jaar verder en inmiddels hebben de Theateralliantie en Theater Oostpool het aangedurfd om Wolfgang het wonderjong te produceren. Best een waagstuk in deze dure tijden, want er is zeker niet bezuinigd op deze jeugdproductie. Decorontwerper Niek Kortekaas mocht als vanouds inventief uitpakken, kostuumontwerper Sabine Snijders maakte uitbundige kostuums (ook voor de acht kleine kindjes die meedoen) en op het gebied van de pruiken is niet bezuinigd. Gelukkig, maar hoewel dit ook betekent dat de kaartjes bepaald niet goedkoop zijn. De duurste kaarten in het DeLaMar zijn 49 euro. Hebben mensen met kinderen dat hier voor over? Je vraagt het je af. Als je naar de website  van dit theater kijkt, zijn er tot 22 januari nog aardig wat kaarten beschikbaar.

Waar voor geld? Jazeker!

Is Wolfgang het wonderjong het geld waard? De antwoord op deze vraag is volmondig: jazeker ! Wat is dit weer een heerlijk sprookje met humor voor zowel volwassenen als voor kinderen. Eigenlijk is het één grote poppenkast, maar wel een heel goede poppenkast. Buitengewoon geestig de rode draad die wordt geweven door twee muzen die de eeuwige rivalen Wolfgang – ‘Wolfie’ – Amadeus Mozart en Antonio – ‘Tonnie’ – Salieri vanaf hun prilste jeugd inspireren. De muzen Bernarda de Boer en Rita Engelhaar worden geweldig geestig vertolkt door Dick van den Toorn en Ruth Sahertian, beiden gestoken in koddig roze, getooid met schattighe pruikjes en voorzien van gouden vleugels. Alleen al om deze twee figuren is Wolfgang het wonderjong de moeite van een bezoekje waard. Bijzonder is dat de twee muzen in het bewonderenswaardig uitgebreide – gratis! – programmaboek een hele pagina ‘Muzenpraat’ toebedeeld krijgen. Hierin leggen ze in een kostelijk interview met ‘Otto Pankuchen van Austria 24tv Oostenrijk Boulevard’ uit wat muzen doen.

Ruth Sahertian als muze Rita Engelhaar en Barf Rijnink als Wolfgang Amadeus Mozart (foto Sanne-Peper)

The Voice of Austria

Scène uit ‘The Voice of Austria’ met op de voorgrond ‘de jury’, de kleine Wolfgang achter de vleugel en Dick van den Toorn als vader Mozart (foto Sanne Peper)

Bart Rijnink als uitgetelde popstar Wolfgang Amadeus Mozart (foto Sanne Peper)

Het verloop van de voorstelling is bijzonder geestig. De verhaallijn is losjes gebaseerd op het Peter Shaffers toneelstuk en Milos Formans film Amadeus, waarin de rivaliteit tussen de hofcomponisten Wolfgang Amadeus Mozart en Antonio Salieri breed wordt uitgemeten. Alleen hebben Don Duyns en Pieter Kramer alles overgoten met een grappige saus van actuele aspecten.

Zo strijden Wolfie en Tommie als kinderen met elkaar in The Voice of Austria, waarin de juryleden hun draaistoelen resoluut omdraaien voor het wonderkind Wolfgang. Gaandeweg verandert Wolfgang in een rockstar, die meedogenloos wordt voortgedreven door zijn manager. De vergelijking met Amy Winehouse en Avicii is niet alleen duidelijk, hun namen worden ook genoemd. Er komen Amerikaanse talentscouts: “If you can make it there, you’ll make it anywhere”. En als een wanhopige  Wolfgang tegen zijn manager zegt dat hij ‘op’ is, zegt de manager alleen maar: “Néé, je MOET op”. Ook al is Wolfgang fysiek, mentaal en psychisch gebroken.

Muzikaal erg goed

Het ensemble met links Alex Hendricks als keizer Jozef de tweede (foto Sanne Peper)

Jan-Paul Buijs als Tommie Salieri, Bart Rijnink als Wolfgang Amadeus Mozart en Ruth Sahertian als Luise Weber (foto Sanne Peper)

Ook erg goed is de manier waarop Theo Nijland muziek van Mozart heeft vertaald in liedjes. Bovendien is de hele laatste scène om op te vreten. Dit is een opera, waarin er uiteindelijk ook nog eens bloed vloeit. Zoals in een echte opera. Uiteindelijk wordt sterk afgeweken van het stuk van Peter Shaffer, waarin Mozart roemloos eindigt in een massagraf. Deze sprookjesachtige familievoorstelling eindigt als een toepasselijke finale, waarin alle acteurs een rap uitvoeren op muziek van Falco’s Rock me Amadeus, de bonkende wereldhit die Bolland & Bolland voor de Oostenrijkse rockstar schreven. Opnieuw komen in deze finale alle acht kindjes op, maar nu allemaal in roze kostuums en gouden vleugels. Net als de muzen. Kortom, gaat dat zien!

Freek de Jonge achter de schermen met acht Wolfgang-kindjes (foto Twitter van Freek)

Freek en de kinderen

Heel grappig is trouwens dat Freek de Jonge met zijn voorstelling De Schreef in de Mary Dresselhuyszaal van het DeLaMar optrad, terwijl Wolfgang in de Wim Sonneveldzaal stond. Freek zette op Twitter een foto van zichzelf achter de schermen met de acht kindjes die die avond optraden.

Wolfgang het wonderjong, gezien 4 januari in het DeLaMar (aldaar t/m 22 januari, beh. ma di wo). Script Don Duyns, liedjes Theo Nijland op basis van Mozart, regie Pieter Kramers, tekstdramaturgie Dirkje Houtman, productiedramaturgie Madelon Kooijman, eindregie Pieter Kramer en Char Li Chung, staging Daan Wijnands, decor Niek Kortekaas, kostuums Sabine Snijders, licht Marc Heinz, pruiken en grime Cynthia van der Linden, met Bart Rijnink als Wolfgang Amadeus Mozart, Jan-Paul Buijs als Antonio ‘Tonnie’ Salieri, Alex Hendrickx als keizer Jozelf de Tweede en in vele dubbelrollen Dick van den Toorn, Lukas Smolders, Ruth Sahertian, Sidar Toksoz, Jip Wassenberg en Sara Afiba, foto’s Sanne Peper. Tournee t/m 10 april, zie voor speellijst en meer informatie: www.wolfgang.nu